به گزارش روابط عمومی فدراسیون وزنه برداری،  انتخابات ریاست فدراسیون جهانی وزنه‌برداری طی فردا و پس فردا در ریاض عربستان برگزار می‌شود. فدراسیون جهانی وزنه‌برداری در سال ۱۹۰۵ تاسیس شد اما در ۷ سال نخست فعالیت به صورت شورایی اداره می‌شد و هیچ رئیسی نداشت.

اولین رئیس، دکتر پیتر تاتیچ از مجارستان بود که در سال ۱۹۱۲ به عنوان رئیس موقت انتخاب شد و یک سال بعد رسما به عنوان رئیس فدراسیون جهانی آماتور وزنه‌برداری برگزیده شد. تاتیج تا سال ۱۹۲۱ رئیس ماند و همزمان با تغییر نام فدراسیون جهانی آماتور وزنه‌برداری به فدراسیون بین المللی وزنه‌برداری با نام اختصاری (FIH) این ژول روسه فرانسوی بود که ریاست فدراسیون جهانی را برعهده گرفت. در واقع از سال ۱۹۲۱ تا سال ۱۹۵۳، طی ۳۱ سال، ریاست فدراسیون جهانی وزنه‌برداری بین دو نفر دست به دست شد؛ ژول روسه فرانسوی و ویلیام لیندن هلندی. ژول روسه در سه مقطع (۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳، ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۷ و ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۲) رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری بود و لیندن هلندی هم در دو مقطع (۱۹۲۳ تا ۱۹۲۴ و ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۱) این مسئولیت را بر عهده داشت. در واقع دوره دوم ریاست لیندن با مرگ او در سال ۱۹۴۱ به پایان رسید تا با توجه به اینکه این اتفاق در جریان جنگ جهانی دوم رخ داد، فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به مدت ۵ سال و تا پایان جنگ، هیچ فعالیتی نداشته باشد و از انتخاب رئیس هم صرف نظر کند.

بعد از پایان سومین دوره ریاست ژول روسه، ریاست فدراسیون جهانی برای نخستین بار از قاره اروپا خارج شد و دتریخ وورثمن آمریکایی در سال ۱۹۵۲ به عنوان رئیس جدید فدراسیون جهانی وزنه‌برداری و پرورش اندام (FIHC) انتخاب شد. وورثمن که اصالتی آلمانی داشت و در المپیک ۱۹۰۴ به عنوان کشتی گیر حضور داشت، فقط ۵۸ روز رئیس فدراسیون جهانی بود و کمتر از دو ماه بعد از انتخابش به عنوان رئیس، در سن ۶۸ سالگی از دنیا رفت. بعد از این اتفاق برونو نیبرگ فنلاندی یک سال به عنوان سرپرست و ۷ سال به عنوان رئیس، تا سال ۱۹۶۰ بر فدراسیون جهانی وزنه‌برداری ریاست کرد.

رئیس بعدی یک بار دیگر از آمریکا آمد و این بار بر خلاف دوره کوتاه ریاست وورثمن، کلارنس جانسون آمریکایی ۱۲ سال و تا ۱۹۷۲، ریاست فدراسیون جهانی وزنه‌برداری را عهده دار بود.

بعد از جانسون، با انتخاب گاتفرید شودل، شاهد طولانی‌ترین دوره ریاست یک فرد در فدراسیون جهانی بودیم. شودل اتریشی از ۱۹۷۲ تا سال ۲۰۰۰ رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری بود و از این ۲۸ سال، ۲۴ سال، تاماش آیان به عنوان دبیرکل شودل در فدراسیون جهانی فعالیت داشت. همین موضوع کمک کرد تا بعد از شودل نوبت به دوره ۲۰ ساله ریاست تاماش آیان در فدراسیون جهانی برسد. دوره ای‌ که البته در سال ۲۰۲۰ پایان خوشی برای پیرمرد مجارستانی نداشت و با رسوایی همراه بود.

بعد از آیان فدراسیون جهانی به مدت ۲ سال و ۲ ماه رئیس نداشت و توسط اورسلا پاپاندرا آمریکایی (۶ ماه)، اینتارات تایلندی (۲ روز!) و مایکل ایرانی از بریتانیا (یک سال و ۸ ماه) اداره شد تا اینکه برای اولین بار یک آسیایی به عنوان رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری انتخاب شود؛ محمد جلود عراقی که پیشتر ۵ سال (۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲) دبیرکل فدراسیون جهانی بود از ۲۵ جون ۲۰۲۲ (۴ تیر ۱۴۰۱) ریاست فدراسیون جهانی را بر عهده دارد و حالا بعد از دو سال و ۱۱ ماه، فردا امیدوار است برای یک دوره چهار ساله دیگر به عنوان رئیس فدراسیون جهانی انتخاب شود. رقبای آیان در انتخابات پیش رو اورسلا پاپاندرا از آمریکا، آنتونیو کونفلیتی از مولداوی و تام لیا از سنگاپور هستند.

در این ۱۲۰ سالی که از عمر تاسیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری می‌گذرد، این فدراسیون به مدت ۱۲ سال رئیس نداشت و بیش از ۴ سال هم با سرپرست یا رئیس موقت اداره شد.

روسای فدراسیون جهانی تاکنون از کشورهای مجارستان، هلند، فرانسه، آمریکا، فنلاند، اتریش و عراق بودند که در این میان مجارستانی‌ها با ۲۹ سال ریاست، بیشترین زمان را روی صندلی ریاست فدراسیون جهانی سپری کردند.

رکورد طولانی ترین وره ریاست هم همانطور که در بالا اشاره شد در اختیار گاتفرید شودل اتریشی است که ۲۸ سال، رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری بود.

تاکنون ۲ رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری در دوره ریاست از دنیا رفته‌اند، که یکی از آنها دتریخ وورثمن است با ۵۸ روز ریاست در فدراسیون جهانی.

اینتارات تایلندی هم فقط ۲ روز سرپرست فدراسیون جهانی بود که در نوع خودش یک رکورد محسوب می‌شود.

اورسلا پاپاندرا هم تنها رئیس زن تاریخ فدراسیون جهانی است که ۱۷۳ روز به عنوان سرپرست، ریاست این فدراسیون را برعهده داشت.

در این میان رکورد تاماش آیان هم با ۴۴ سال ریاست و دبیرکلی از ۱۹۷۶ تا ۲۰۲۰ قابل توجه است.