پایان قصه نوجوانان وزنه برداری خوش بود

نگرانی پشت نگرانی.فدراسیون با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می کرد و کک خیلی ها هم نمی گزید.در شرایطی که سایر کشورهای رقیب تا دندان مسلح بودند و ورزشکاران خودشان را با توپ پر راهی مسابقات جهانی وزنه برداری کرده بودند بچه های ایران با دستان خالی اما دلی پر امید وارد تایلند شدند.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون وزنه برداری؛ بدون شک همه اخبار را خوانده اید و از نتایجی که کسب شده مطلع هستید اما باید به یک نکته اشاره کرد.اینکه اگر حالا جامی پر ارزش دست بچه های ایران است و آنها دل مردم را شاد کرده اند فقط و فقط با واژه ای به نام غیرت به دست آمده است.غیرتی که برخواه و شاگردانش به خرج دادند و در نبرد بین لاک پشت و خرگوش،آنها بودند که از رقیب خودشان پیشی گرفتند.شب گذشته و در جشن پایانی مسابقات وزنه برداری خیلی چیزها برای تیم ایران توی ذوق می زد که بدون شک بارها و بارها درباره آن مطلب نوشته شده است و بارها و بارها رسانه ها روی آن زوم کرده اند.اما هر بار وعده بوده و وعید و سر تکان دادن هایی به نشان تایید برای انجام کار.همه غرق در خوشی بودند و لذت یک مسابقات خوب را می بردند اما بچه های ایران ترس آینده را داشتند.ترس اینکه از این به بعد چه می شود؟ دیگر زمانی نیست که با استفاده از پتانسیل ورزشکاران به عرش رسید و با غیرت های مثال زدنی همه مدالها را گرفت.دیگر همه کشورها هوشیار شده اند و دارند سرمایه گذاری های کلانی در وزنه برداری می کنند.این نوجوانان آینده وزنه برداری ایران هستند و اگر پای محمد رضا روشنی زیر وزنه درد می کشد یا اگر پاپی و شهاب انداز بدون هیچ چشمداشتی به جنگ همزمان وزنه های سرد و رقبای تا دندان مسلح می روند چه خوب است که آنها را زیر پر و بال گرفت و این طور نباشد که اگر سال ها سال بعد نوبت به المپیک رسید و یکی از همین جوان ها مدال گرفت در صف نخست گرفتن عکس های یادگاری باشیم و با لبخندی ملیح این افتخار را به نام خودمان سند بزنیم.